lunedì 14 febbraio 2011

A SALEMI

O paiseddu, muntagnedda  duci
c’hai l’aria frisca, li ciuriddi beddi.
Sta turri chi s’affaccia,chi straluci
ridi a li casi. Cantanu l’aceddi.

L’arba supra li vitri si spicchìia,
la terra di rusedda già s’appara.
Lu celu, assunnateddu la talia,
canta lu addu e astuta la puddara.

Nova ‘nsilenziu posa la natura,
rapi l’ucchiuzzi la gintili aurora.
La notti cu li stiddi s’innamura,
spunta lu suli, varda anticchia fora.

Scruscinu li cianciani di luntanu,
lu carru è comu ‘na parata d’oru.
Camina lu cavaddu chianu chianu,
li zzotti cu li petri fannu coru.

Cilia lu nidu e sveglia ‘nna vanedda.
Lesta ‘na scupa scrusci ‘nta la strata.
Ardi lu furnu, nozzulu e spinedda,
 scardannu l’aria cu la so vampata.

Lu pani biancu d’oru si culura.
Lu ciavuru si spanni pi la via.
Rusidda stanca addenta  ‘na cuddura,
 un gattu lestu sata e miaulia.

Tra l’astracheddi e li finestri chiusi,
tremanu panni bianchi e nicareddi.
L’aria chi curri porta ‘mpituusi
Ciavuru d’erva, menta, alufareddi.

Sona lu matutinu ‘na campana.
L’ecu rispunni, lu ventu suspira.
Scurri sbrizziannu  acqua ‘na funtana,
lu viddaneddu lu mulu abbivira.

L’omu si scoti e scorda la so pena.
Lu paiseddu canta ‘na canzuna,
e li casuzzi chi si tennu appena
si strincinu, pi darisi vasuna.
Maria Favuzza

Nessun commento: